எனது ஐ.நா. ஆணைக்குழுவின் முடிவுகள்: இஸ்ரேல் இனப்படுகொலை செய்துவருகிறது…

Photo, THE NEW YORK TIMES

ஆசிரியர் குறிப்பு: NotebookLM உதவியுடன் மூல ஆங்கில கட்டுரையைக் கொண்டு இந்த வீடியோ பதிவு உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.

1995இல் தென்னாபிரிக்காவின் ஜனாதிபதி நெல்சன் மண்டேலா என்னை ருவாண்டாவுக்கான சர்வதேச குற்றவியல் நீதிமன்றத்தில் நீதிபதியாக பணியாற்றும்படி கேட்டுக்கொண்டார். நான் தலைமை வகித்த நீதித்துறை குழு மூன்று ருவாண்டர்களை இனப்படுகொலையில் குற்றவாளிகளாகத் தீர்ப்பளித்தது. எனவே, ‘இனப்படுகொலை’ என்ற வார்த்தையின் ஆழத்தைப் நான் புரிந்துகொள்கிறேன், அது நான் எளிதாக பயன்படுத்தும் வார்த்தையல்ல. இது ஒரு மக்களை முழுவதுமாக அல்லது ஒரு பகுதியாக அழிக்கும் வேண்டுமென்றே செய்யப்படும் முயற்சியாகும். இது நமது பொதுவான மனித நேயத்தின் மிக மோசமான மீறலையும், சர்வதேச சட்டத்தின் மிகவும் கடுமையான மீறலையும் குறிக்கிறது.

இன்று நான் தலைமை வகிக்கும் ஐக்கிய நாடுகள் ஆணைக்குழு (கிழக்கு ஜெருசலேம் உட்பட ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பாலஸ்தீனிய பிரதேசம் மற்றும் இஸ்ரேல் குறித்த ஐ.நா. சுதந்திர சர்வதேச விசாரணை ஆணைக்குழு) காஸா பகுதியில் இஸ்ரேலின் நடத்தை குறித்த அதன் சட்டப்பூர்வ பகுப்பாய்வை வெளியிடுகிறது. எங்கள் முடிவு தெளிவானது: இஸ்ரேல் காஸாவில் பாலஸ்தீனியர்களுக்கு எதிராக இனப்படுகொலை செய்துள்ளது. இந்த முடிவு அக்டோபர் 7, 2023 அன்று போர் தொடங்கியது முதல் ஜூலை 31, 2025 வரையிலான காலகட்டத்தில் நடத்தப்பட்ட விசாரணைகள் மற்றும் விரிவான சான்றுகளின் அடிப்படையில் உள்ளது. இது பல ஆதாரங்களால் உறுதிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. அதுமட்டுமல்லாமல் இஸ்ரேல் ஒரு உறுப்பினராக இருக்கும் 1948 ஐ.நா. இனப்படுகொலை மாநாட்டின் கடுமையான சட்ட கட்டமைப்பின் மூலம் மதிப்பீடு செய்யப்பட்டுள்ளது.

ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பாலஸ்தீனிய பிரதேசத்தின் மீதான சுதந்திர சர்வதேச விசாரணை ஆணைக்குழு என்ற எனது அமைப்பு, ஐக்கிய நாடுகளின் மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவால் 2021இல் நிறுவப்பட்டது. இது ஐ.நா. செயலகத்தின் ஊழியர்களால் ஆதரிக்கப்படும், நியமிக்கப்பட்ட நிபுணர்களால் மேற்பார்வை செய்யப்படுகிறது. ஆணைக்குழு தனது முடிவுகளை மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழு மற்றும் பொதுச் சபைக்கு அறிக்கை அளிக்கிறது.

பேரழிவின் அளவு

அழிவின் வீச்சு அதிர்ச்சிகரமாக உள்ளது. காஸான் சுகாதார அதிகாரிகளின் கூற்றுப்படி, 18,000க்கும் அதிகமான குழந்தைகள் மற்றும் கிட்டத்தட்ட 10,000 பெண்கள் உட்பட 64,000க்கும் அதிகமான பாலஸ்தீனியர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர். காஸாவில் மதிப்பிடப்பட்ட ஆயுட்காலம் 75 ஆண்டுகளில் இருந்து ஒரு ஆண்டில் 40 ஆண்டுகளுக்குச் சரிந்துள்ளது, இது பதிவுசெய்யப்பட்ட மிக செங்குத்தான சரிவுகளில் ஒன்றாகும். மருத்துவமனைகள், பாடசாலைகள், தேவாலயங்கள், மசூதிகள் மற்றும் முழு சுற்றுப்புறங்களும் அழிக்கப்பட்டுள்ளன. பட்டினியே போரின் ஆயுதமாகப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளது என்றும் மருத்துவ அமைப்பு வேண்டுமென்றே அழிக்கப்பட்டுள்ளது என்றும் எங்கள் பகுப்பாய்வு கண்டறிந்துள்ளது. தாய்மார்களின் சுகாதார பராமரிப்பு கடுமையாகப் பாதிக்கப்பட்டுள்ளது. குழந்தைகள் பட்டினி கிடக்கவிடப்பட்டு, சுடப்பட்டு, இடிபாடுகளுக்கு அடியில் புதைக்கப்பட்டுள்ளனர். யுனிசெப்பின் கூற்றுப்படி, காஸாவில் ஒவ்வொரு மணி நேரமும் ஒரு குழந்தை இறந்துள்ளது. இவை போரின் விபத்துகள் அல்ல. அவை ஒரு மக்கள் கூட்டத்தை அழிப்பதற்காக திட்டமிட்டு செய்யப்படும் செயல்களாகும்.

இனப்படுகொலையை நிறுவுவதற்கு செயல் மட்டுமல்லாமல் நோக்கமும் தேவை. இங்கேயும், சான்றுகள் தெளிவாக உள்ளன. ஜனாதிபதி, பிரதமர் மற்றும் முன்னாள் பாதுகாப்பு அமைச்சர் உட்பட இஸ்ரேலிய மூத்த தலைவர்கள் பாலஸ்தீனியர்களை மனிதநேயமற்றவர்களாக சித்தரித்துள்ளனர்.

அக்டோபர் 7 தாக்குதல்களின் போது பாதுகாப்பு அமைச்சராக இருந்த யோவ் கல்லண்ட் (Yoav Gallant), “நாங்கள் மனித விலங்குகளுடன் சண்டையிடுகிறோம்” என்று கூறினார்.

அதே நேரத்தில் ஜனாதிபதி ஐசாக் ஹெர்சாக் (Isaac Herzog), “முழு பாலஸ்தீனிய தேசமும் இதற்குப் பொறுப்பேற்க வேண்டும்” என்று அறிவித்தார்.

இந்த வார்த்தைகள் செயல்களுடன் பொருந்திப் போயின. இந்த அறிக்கைகளையும் களத்தில் நடந்த நடவடிக்கைகளையும் இணைக்கும்போது, இனப்படுகொலைக்கான நோக்கத்தின் ஒரு வடிவத்தைக் காண முடிகிறது:

• காஸாவை வாழத் தகுதியற்றதாக மாற்றும் வகையில் கண்மூடித்தனமாகத் தாக்குதல்கள் நடத்தப்பட்டன.
• மக்களைப் பட்டினியால் சாகடிக்கும் நோக்கில் மனிதாபிமான உதவிகள் தடுக்கப்பட்டு முற்றுகையிடப்பட்டது.
• பாலியல் மற்றும் பாலின அடிப்படையிலான வன்முறை

இவை ஒன்றாக சேர்ந்து இனப்படுகொலை நோக்கத்தை நிரூபிக்கும் ஒரு வடிவத்தை உருவாக்குகின்றன.

இஸ்ரேல் மற்றும் அமெரிக்காவின் ஆதரவுடன் இருக்கும் நிறுவனமான காஸா மனிதாபிமான அறக்கட்டளையால் நடத்தப்படும் விநியோக மையங்களில் உணவுக்காக காத்திருந்தபோது பாலஸ்தீனியர்கள் கொல்லப்பட்டுள்ளனர் என்றும் ஆணைக்குழு கண்டறிந்துள்ளது. குழந்தைகள் உட்பட நூற்றுக்கணக்கானோர் உதவியை அணுக முயற்சிக்கும் போது சுடப்பட்டுள்ளனர்.

இஸ்ரேலின் போர் நடந்துகொண்டிருக்கும் வேளையில் ‘இனப்படுகொலை’ என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துவது மிகவும் பாரமானது என்று சிலர் கருதுகின்றனர். ஆனால், சட்டம் தெளிவாக உள்ளது: தீவிரமான அபாயம் தெளிவாகத் தெரிந்த வேளையிலேயே இனப்படுகொலையை தடுக்கும் கடமை எழுகிறது. அந்த வரம்பு இந்தப் போரில் நெடுநாள் முன்னரே தாண்டப்பட்டுவிட்டது. ஜனவரி 2024 இல் சர்வதேச நீதிமன்றம் காஸாவில் இனப்படுகொலை நிகழ்வதற்கான ஆபத்திருப்பதாக அனைத்து நாடுகளுக்கும் எச்சரிக்கை விடுத்தது. அதற்குப் பின்பு, ஆதாரங்கள் மட்டுமே ஆழமாகியுள்ளன, படுகொலை பன்மடங்காகியுள்ளது.

சர்வதேசம் இதனை எவ்வாறு புரிந்துகொள்கிறது? அதன் கடமைகள் தேர்வுமுறையில் மேற்கொள்ளப்படுவதில்லை என்பதே அதன் அர்த்தமாகும். எங்கு இனப்படுகொலை நடந்தாலும் அதனைத் தடுக்கும் கடமை ஒவ்வொரு அரசுக்கும் உள்ளது.

இனப்படுகொலைச் செயல்களில் பயன்படுத்தப்படும் ஆயுதங்கள் மற்றும் இராணுவ உதவிகளை விநியோகிப்பதை நிறுத்துதல், தடையற்ற மனிதாபிமான உதவியை உறுதி செய்தல்,​இடப்பெயர்வு மற்றும் அழிவினை நிறுத்துதல் மற்றும் படுகொலையை நிறுத்த கிடைக்கும் அனைத்து இராஜதந்திர மற்றும் சட்ட வழிமுறைகளையும் பயன்படுத்துவதன் ஊடாக தாங்கள் கொண்டிருக்கும் கடமைக்கேற்ற நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது அவசியமாகிறது. ஒன்றும் செய்யாதிருப்பது நடுநிலைமை இல்லை. அது துணைபோதலாகும்.

இஸ்ரேலின் எதிரியாக நான் இந்த வார்த்தைகளை எழுதவில்லை. அக்டோபர் 7 அன்று நடந்த கொடூரமான ஹமாஸ் தாக்குதல்களில் சுமார் 1,200 பேரை இழந்த இஸ்ரேலியர்களின் துன்பத்தையும், சுமார் 20 பேர் இன்னும் உயிருடன் இருப்பதாக நம்பப்படும் சுமார் 50 பணயக்கைதிகளின் குடும்பங்களின் துயரில் நான் பங்குகொள்கிறேன். எங்கள் ஆணைக்குழு ஹமாஸின் குற்றங்களை ஆவணப்படுத்தியுள்ளது. ஆனால், எந்தக் குற்றமும், எவ்வளவு கடுமையானதாக இருந்தாலும், இனப்படுகொலையை நியாயப்படுத்தாது. அட்டூழியத்திற்கு அதே மாதிரியாக பதிலளிப்பது சர்வதேச சட்டம் பாதுகாக்க உருவாக்கப்பட்ட மதிப்புகளையே கைவிடுவதாகும்.

ருவாண்டாவில் இனப்படுகொலையை சர்வதேசம் தடுக்கவில்லை அல்லது இனப்படுகொலை தொடங்கிய பின் படுகொலையை நிறுத்தத் தலையிடவும் இல்லை. இன்று – இந்த முறை, காஸாவில் சர்வதேசம் மீண்டும் நடவடிக்கை எடுக்கத் தவறுகிறது. உண்மைகள் தினமும் அறிக்கையிடப்படுகின்றன. எச்சரிக்கைகள் தெளிவானவை. சட்டம் தெளிவாக உள்ளது. இங்கு ஒரு இனத்தின் உயிர்வாழ்வு பணயம் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது.

இனப்படுகொலையைத் தடுக்கும் கடமை அரசுகளுக்கு மட்டும் அல்ல, ஒட்டுமொத்த சர்வதேச அமைப்புகளையும் சேரும். ஐ.நா. பாதுகாப்புச் சபையின் மனசாட்சி கல்லறையாக இருக்கக்கூடாது. பிராந்திய அமைப்புகள், நாடாளுமன்றங்கள், சிவில் சமூகம் மற்றும் சாதாரண குடிமக்கள் அனைவருக்கும் அரசாங்கங்கள் நடவடிக்கை எடுக்க அழுத்தம் கொடுப்பதில் பங்கு உள்ளது. இனப்படுகொலை மாநாடு ஹோலோகாஸ்ட்டின் சாம்பலில் இருந்து “இனி எப்போதும் இடம்பெறாது” என்ற மகத்தான சபதத்துடன் உருவானது. அந்த சபதம் சிலருக்கு மட்டுமே பொருந்தி மற்றவர்களுக்குப் பொருந்தாவிட்டால் அது அர்த்தமற்றது.

ஒவ்வொரு அரசாங்கத்தையும், ஒவ்வொரு தலைவரையும், ஒவ்வொரு குடிமகனையும் நான் கேட்டுக்கொள்கிறேன்: காஸா தரையோடு எரிக்கப்பட்டபோது நாங்கள் என்ன செய்தோம் என்று எங்கள் குழந்தைகளும் பேரக்குழந்தைகளும் கேட்கும்போது நாங்கள் என்ன சொல்வோம்?

ஒவ்வொரு இனப்படுகொலைச் செயலும் நம்மை பிணைக்கும் மனித நேயத்தின் சோதனையாகும்.

இனப்படுகொலையைத் தடுப்பது அரசுகளின் விருப்பத்தின் பேரில் அல்ல. இது ஒரு சட்டப்பூர்வமான மற்றும் அறநெறிச் சார்ந்த கடமை. இதில் தாமதத்திற்கு இடமில்லை. சட்டம் நடவடிக்கையைக் கோருகிறது. நமது பொதுவான மனிதத்தன்மை அதை வேண்டுகிறது.

நவநீதம் பிள்ளை

கிழக்கு ஜெருசலேம் உட்பட ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பாலஸ்தீனிய பிரதேசம் மற்றும் இஸ்ரேல் குறித்த ஐ.நா. சுதந்திர சர்வதேச விசாரணை ஆணைக்குழுவின் தலைவர் ஆவார். அவர் ஐ.நா. மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவின் முன்னாள் ஆணையாளர் ஆவார்.

My U.N. Commission’s Finding: Israel Is Committing Genocide என்ற தலைப்பில் The New York Times தளத்தில் வெளிவந்த கட்டுரையின் தமிழாக்கம்.